Eerste week
Blijf op de hoogte en volg Esther
26 Januari 2014 | Zambia, Livingstone
Vandaag zit ik precies een week in Zambia. Om nou te zeggen dat die snel voorbij is gegaan kan ik niet, door alle nieuwe indrukken leef ik echt van dag tot dag waardoor de dagen nog niet voorbij vliegen. De andere vrijwilligers die hier zitten zeggen dat ze dat wel herkennen; de eerste week beleef je alles heel intens en daarna vliegen de weken voorbij. Zal bij denk ik ook wel gebeuren. Maar omdat ik alles nog van dag tot dag beleef zal ik het ook zo schrijven nu.
Dinsdag was mijn eerste dag bij de kliniek(st Joseph Hospice), na een slapeloze nacht van de spanning was ik blij dat het 08u is zodat ik kon beginnen. Ik heb hier een eigen fiets waardoor ik zelf naar de kliniek fiets. Op de heenweg bergafwaarts 10min, terug 20min fietsen;). Toen ik aankwam werd ik dan ook gelijk achter een tafel gezet waarbij ze me vertelde dat ik de vitale functies moest controleren en baby's wegen. Geen rustig begin met een rondleiding en verhaal over de kliniek maar gelijk beginnen. Het was best een drukke ochtend waardoor het zo 13u was. Er was geen patient meer te bekennen waardoor ik naar huis toe mocht gaan. Vond ik geen probleem want ik was moe waardoor ik een rustig middagje had. Bij de kliniek vond ik dat er allemaal vriendelijke mensen werken die mij allemaal heel hartelijk ontvingen!
Woensdag: Mijn tweede dag bij de kliniek was net als dinsdag, controles doen en wegen. Ik mocht alweer om 13u naar huis gaan. Ik vond het de vorige dag toch best saai om smiddags alleen door te brengen waardoor ik met isabel(andere vrijwilligster) had afgesproken naar haar toe te komen. Zij werkt in een weeshuis. Leuk om te zien waar zij werkt. We gingen met een paar kinderen naar een markt, leuke smalle gangetjes met allemaal hun eigen aparte luchtjes;).
Het is hier op woensdag stapavond waardoor ik hier voor het eerst uitging. Eerst rustig wat drinken bij een hostel om vervolgens naar de Fezbar te gaan. Leuke avond gehad!
Donderdag was een rustige dag bij de kliniek, ik moest weer de controles doen waar ik het wel mee gehad heb. De meeste mensen die naar de kliniek komen zijn of zwanger, of willen zich laten controleren voor hiv/aids.
Vrijdag was weer een rustige dag bij de kliniek wat ik niet verwacht had. In nederland had ik verwacht dat ik veel meer handelingen kon verrichten, wonden verzorgen en voorlichting geven. Dat is bij de kliniek waar ik nu werk zeker niet het geval. Er is nog een andere kliniek in Livingstone waar ik ook zou kunnen werken. Hier komen veel meer ziektebeelden voor. Ik loop maandag met de dokter mee, hierdoor kijk ik het nog een weekje aan en anders ga ik wisselen van kliniek. Ik wil mezelf toch wel nuttig maken en meer handelingen verrichten!
Vrijdagavond is het ook een stapavond. Eerst gingen we naar backpackers lodge(hostel) om wat te drinken tijdens het happyhour. Hierna gingen we weer naar de fezbar waar ik mijn eerste potje beerpong heb gedaan. Dat is een drankspelletje waarbij je een pingpong balletje in bekers moet gooien die aan de andere kant van de tafel staan. Is nog best moeilijk maar gelukkig heb ik tijd zat om te oefenen;)!. Via Koen, Isabel en Susan ontmoet ik tijdens het uitgaan een boel andere mensen. Er hangt bij het uitgaan een leuke, gezellige sfeer!
Zaterdag ging ik naar een verjaardag van een vriendin van Koen, Susan en Isabel. Feest was op een terras waar we een wijntje dronken. s' Avonds gingen we weer uit. Eerst een potje kaarten bij Jolly Boys om vervolgens weer te beerpongen bij de Fezbar.
Vandaag was ik met Isabel en Susan naar een souvenier markt gegaan, wat wezen eten in de stad en wat gedronken bij Waterfront. Waterfront is een hotel/restaurant wat aan de Zambezi river ligt.
Nu ik de stad beter leer kennen en meer mensen ontmoet begin ik mijn draai steeds meer te vinden. Toch heb ik nog het gevoel dat ik hier op vakantie ben i.p.v. 3 maanden ga verblijven. Ik zal nog wel een weekje nodig hebben voor ik dat gevoel krijg.
lk ben nu toch wel moe van het uitgaan en die nieuwe ervaringen waardoor ik lekker ga slapen.
Erg leuk om jullie leuke/hartelijke/lieve reacties te lezen. Krijg erg een warm gevoel van om te zien dat er zo veel mensen meeleven!
Liefs Esther
Dinsdag was mijn eerste dag bij de kliniek(st Joseph Hospice), na een slapeloze nacht van de spanning was ik blij dat het 08u is zodat ik kon beginnen. Ik heb hier een eigen fiets waardoor ik zelf naar de kliniek fiets. Op de heenweg bergafwaarts 10min, terug 20min fietsen;). Toen ik aankwam werd ik dan ook gelijk achter een tafel gezet waarbij ze me vertelde dat ik de vitale functies moest controleren en baby's wegen. Geen rustig begin met een rondleiding en verhaal over de kliniek maar gelijk beginnen. Het was best een drukke ochtend waardoor het zo 13u was. Er was geen patient meer te bekennen waardoor ik naar huis toe mocht gaan. Vond ik geen probleem want ik was moe waardoor ik een rustig middagje had. Bij de kliniek vond ik dat er allemaal vriendelijke mensen werken die mij allemaal heel hartelijk ontvingen!
Woensdag: Mijn tweede dag bij de kliniek was net als dinsdag, controles doen en wegen. Ik mocht alweer om 13u naar huis gaan. Ik vond het de vorige dag toch best saai om smiddags alleen door te brengen waardoor ik met isabel(andere vrijwilligster) had afgesproken naar haar toe te komen. Zij werkt in een weeshuis. Leuk om te zien waar zij werkt. We gingen met een paar kinderen naar een markt, leuke smalle gangetjes met allemaal hun eigen aparte luchtjes;).
Het is hier op woensdag stapavond waardoor ik hier voor het eerst uitging. Eerst rustig wat drinken bij een hostel om vervolgens naar de Fezbar te gaan. Leuke avond gehad!
Donderdag was een rustige dag bij de kliniek, ik moest weer de controles doen waar ik het wel mee gehad heb. De meeste mensen die naar de kliniek komen zijn of zwanger, of willen zich laten controleren voor hiv/aids.
Vrijdag was weer een rustige dag bij de kliniek wat ik niet verwacht had. In nederland had ik verwacht dat ik veel meer handelingen kon verrichten, wonden verzorgen en voorlichting geven. Dat is bij de kliniek waar ik nu werk zeker niet het geval. Er is nog een andere kliniek in Livingstone waar ik ook zou kunnen werken. Hier komen veel meer ziektebeelden voor. Ik loop maandag met de dokter mee, hierdoor kijk ik het nog een weekje aan en anders ga ik wisselen van kliniek. Ik wil mezelf toch wel nuttig maken en meer handelingen verrichten!
Vrijdagavond is het ook een stapavond. Eerst gingen we naar backpackers lodge(hostel) om wat te drinken tijdens het happyhour. Hierna gingen we weer naar de fezbar waar ik mijn eerste potje beerpong heb gedaan. Dat is een drankspelletje waarbij je een pingpong balletje in bekers moet gooien die aan de andere kant van de tafel staan. Is nog best moeilijk maar gelukkig heb ik tijd zat om te oefenen;)!. Via Koen, Isabel en Susan ontmoet ik tijdens het uitgaan een boel andere mensen. Er hangt bij het uitgaan een leuke, gezellige sfeer!
Zaterdag ging ik naar een verjaardag van een vriendin van Koen, Susan en Isabel. Feest was op een terras waar we een wijntje dronken. s' Avonds gingen we weer uit. Eerst een potje kaarten bij Jolly Boys om vervolgens weer te beerpongen bij de Fezbar.
Vandaag was ik met Isabel en Susan naar een souvenier markt gegaan, wat wezen eten in de stad en wat gedronken bij Waterfront. Waterfront is een hotel/restaurant wat aan de Zambezi river ligt.
Nu ik de stad beter leer kennen en meer mensen ontmoet begin ik mijn draai steeds meer te vinden. Toch heb ik nog het gevoel dat ik hier op vakantie ben i.p.v. 3 maanden ga verblijven. Ik zal nog wel een weekje nodig hebben voor ik dat gevoel krijg.
lk ben nu toch wel moe van het uitgaan en die nieuwe ervaringen waardoor ik lekker ga slapen.
Erg leuk om jullie leuke/hartelijke/lieve reacties te lezen. Krijg erg een warm gevoel van om te zien dat er zo veel mensen meeleven!
Liefs Esther
-
27 Januari 2014 - 08:05
Emi Smit:
Ik hoor dat het wel leuk is
Groetjes emi -
27 Januari 2014 - 11:36
Helene:
Wat een leuk verslag, ik heb het gevoel dat we alles van dichtbij meemaken.
Leuk hoor. Ruud vindt het dapper dat je zo in je eentje aan de andere kant van de wereld zit en er bent voor de Zambianen(raar word trouwens)
Hij wenst je een fijne tijd en heel veel vrienden toe. -
27 Januari 2014 - 11:43
Petra Verheule:
Leuk om je zo te volgen. ja een andere wereld, andere verwachtingen. Ik ben benieuwd hoe je het vindt in het andere ziekenhuis. Succes en geniet van alles wat je meemaakt.
Groet,
Petra -
27 Januari 2014 - 11:47
Jordy:
Lekker bezig zusje! Gelukkig begin je steeds meer je draai te vinden, dat snap ik ook wel: veel beerpongen en wijntjes drinken. Geniet er nog maar van! -
27 Januari 2014 - 12:39
Janny Jonkmans:
Hey fijn te lezen hoe het met je gaat. Ben benieuwd hoe het meelopen met de dokter maandag verloopt, zal je wel nieuwe informatie opleveren. Succes! -
27 Januari 2014 - 17:17
Birgitta De Vries:
Hoi hoi, Iris liet me net je verslag lezen. Je werkzaamheden lijken inderdaad nog niet zo spectaculair, maar verder heb je je draai al wel gevonden lijkt me. Gezellig de kontakten met andere vrijwilligers! Geniet ervan!
Liefs uit het koude Tiel! Birgitta. -
27 Januari 2014 - 17:44
Adrie Em Gerard Sweart:
Lieve Esther,
Leuk om te lezen hoe het je vergaat. Zo te zien is het niet zo armoedig als we gedacht hadden . Valt dat gelukkig mee . Ik kan me voorstellen dat je iets meer verwacht van het werk wat je moet doen . Maar heb geduld Ester dit kan ook een test zijn,straks komt er vast interessanter werk wat je meer voldoening geeft, en jij laat je mondje wel roeren Heel veel liefs en wijsheid toegewenst. Gerard en Adrie. -
27 Januari 2014 - 19:46
Wilma Van Der Peet:
Hoi Esther
Jouw eerste week zit er op, boordevol indrukken die nog moeten gaan bezinken. Geweldig fijn om te lezen dat jij al aansluiting vindt bij de andere vrijwilligers. Het werk zal zeker ook gaan bevallen, als het niet in dit ziekenhuisje is dan misschien bij die van vandaag. Gun jezelf de tijd om in het werk te gaan groeien. Wie weet zeg jij over een paar weken, was het nog maar zo rustig als de eerste week. Nu kan jij middags weeskinderen gelukkig maken met wat extra aandacht. Ook dat is werk. Leuk om naast jouw verhaal contact te hebben met jouw thuisfront. Zij genieten van jouw contact met hen. Veel plezier en tot de volgende keer. Liefs Wilma en Ed -
31 Januari 2014 - 00:25
Ans:
Lieve Esther,
Leuk weer je verslag te lezen. Ik kan me voorstellen dat je wat meer handelingen wilt doen. Het is inderdaad wel bijzonder dat het zo vroeg in de middag al rustig is in de kliniek. Wie weet wat je tegenkomt als je met de dokter meeloopt.
Heerlijk om zo met anderen over de marktjes te kunnen lopen hè! Wat je over de geuren schrijft, blijft vast in je geheugen ook als je weer thuis bent. Als ik het lees, loop ik in gedachten ook over zo'n stoffig marktje.
Vorige keer heb ik op je verslag gereageerd op je persoonlijke mail. Misschien ben je helemaal niet in de gelegenheid die te lezen, daarom ook nu maar hier.
Ik hoorde van Jordy dat je vandaag niet echt fit bent. Lastig hè, als je dan 'in je eentje' zit. Heb je het aan de mensen van de organisatie laten weten, of de mensen die je van het vliegveld hebben opgehaald? Een beetje extra aandacht kan geen kwaad lijkt me. Ik hoop dat je snel opknapt en weer kunt genieten van het Zambiaanse leven. Lieve groet van Ans -
31 Januari 2014 - 00:25
Ans:
Lieve Esther,
Leuk weer je verslag te lezen. Ik kan me voorstellen dat je wat meer handelingen wilt doen. Het is inderdaad wel bijzonder dat het zo vroeg in de middag al rustig is in de kliniek. Wie weet wat je tegenkomt als je met de dokter meeloopt.
Heerlijk om zo met anderen over de marktjes te kunnen lopen hè! Wat je over de geuren schrijft, blijft vast in je geheugen ook als je weer thuis bent. Als ik het lees, loop ik in gedachten ook over zo'n stoffig marktje.
Vorige keer heb ik op je verslag gereageerd op je persoonlijke mail. Misschien ben je helemaal niet in de gelegenheid die te lezen, daarom ook nu maar hier.
Ik hoorde van Jordy dat je vandaag niet echt fit bent. Lastig hè, als je dan 'in je eentje' zit. Heb je het aan de mensen van de organisatie laten weten, of de mensen die je van het vliegveld hebben opgehaald? Een beetje extra aandacht kan geen kwaad lijkt me. Ik hoop dat je snel opknapt en weer kunt genieten van het Zambiaanse leven. Lieve groet van Ans -
02 Februari 2014 - 21:33
Anja En Sierd:
Lieve Esther,
Prachtig om je verslag te lezen over de indrukken van de eerste week. Inmiddels ben je alweer een week verder. Via Anke en Herman horen we ook wel wat. Anja en ik hopen dat je je steeds meer 'thuis' gaat voelen, en dan toch ook nog het vakantiegevoel houdt. Tot lezens.
Veel liefs van Anja en Sierd -
04 Februari 2014 - 17:22
Marti:
Hoi Esther,
Leuk om te lezen hoe het met je gaat.
Een hele belevenis zo in je eentje in dat verre land.
Geniet van alles wat op je afkomt en van alle nieuwe mensen die je daar ontmoet!
Lieve groet van Marti -
08 Februari 2014 - 23:53
Nelleke :
Hoi Esther
Leuk om je verslag te lezen. Ik kan mij voorstellen dat je meer handelingen wil uitvoeren. Ben ook reuze benieuwd hoe de doktersvisitie is verlopen.
groeten Nelleke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
